Een paar honderd meter van onze slaapplaats steken we het bos in en we komen er pas zo’n 25 kilometer verderop weer uit. Onderweg passeren we de Belgisch-Franse grens weer.

Voorlopig is Frankrijk ons wandelterrein. De eerstvolgende grens zal pas in de Pyreneeën zijn, bij Saint-Jean-Pied-de-Port, maar dat duurt nog wel even.

We komen door een paar slaperige dorpjes en zien verschillende vervallen huizen.

De laatste kilometers stappen we door de berm van de Route Nationale. Gelukkig ligt onze primitieve, houten hut een heel eind van de doorgaande weg af. We hebben hier geen elektriciteit en ook geen stromend water, maar de plek is mooi en idyllisch. Heerlijk om uit te rusten na een lange wandeldag.