De herberg in Roncesvalles, in een oud klooster uit de twaalfde eeuw, is een geoliede pelgrimsmachine. Bij aankomst check je in zoals op een vliegveld, compleet met paspoortcontrole. Voor 30 euro krijg je een plek in een stapelbed en twee tickets voor het avondeten en het ontbijt. Nederlandse vrijwilligers wijzen je naar je plek als professionele stewards. Voor ons is dat nummer 242 en 243 op de tweede verdieping. De stapelbedden staan twee aan twee in lange gangen, zodat je met vier personen in een compartiment slaapt. Je bagage kun je in lockers bewaren. Zoals bij een lange, intercontinentale vlucht springt het licht om 22 uur automatisch uit en om 6 uur gaat het weer aan. Iedereen wil zo snel mogelijk naar de uitgang om te vertrekken.

We hebben wonderwel goed geslapen in ons stapelbed. Als we om half 8 terugkomen van het ontbijt, zijn de meeste pelgrims al de regen ingestapt. Wij praten nog even met een Nederlandse hospitalero, die hier twee weken per jaar vrijwilligerswerk doet. Hij vertelt dat er plek is voor 276 personen en afgelopen nacht was de herberg helemaal vol, op vier bedden na. Hij zegt ook dat de bergpas van Saint-Jean-Pierre-de-Port vandaag is afgesloten, vanwege de barre weersomstandigheden. Wat zijn we blij dat wij de Pyreneeën al over zijn.

Ook vandaag is het weer bar en boos, maar dankzij de mooie ontmoetingen met mensen uit veel verschillende landen wordt het toch een warme dag.