Het is vandaag een echte zondag. We mogen langer slapen, want ook in Spanje is de klok een uur teruggezet. Toch zijn verschillende slaapzaalgenoten al om half 6 in de weer met het inpakken van hun rugzak. Zaklampen gaan aan en uit, deuren gaan open en dicht, alarmen gaan af. Wij draaien ons nog eens lekker om in onze slaapzak. Om 8 uur moet iedereen weg zijn uit de herberg en iets voor achten staan ook wij bepakt en gezakt buiten.

We kiezen een alternatief paadje en de dag begint meteen goed. Het uitzicht is wonderschoon en we genieten van de stilte. 

Er staan ons vandaag nog een paar bergpassen te wachten. Op de een na laatste, de Alto de San Roque van 1270 meter, doemt een groot beeld van een pelgrim op, die moeite heeft om tegen de wind in te lopen. Daar hebben wij vandaag geen last van. Het is een zondag vol zonneschijn.

Na het laatste klimmetje staat er boven op de berg een terras klaar. We schoppen onze natte schoenen uit en laten de zolen en sokken drogen in de zon.

Op ons gemak beginnen we aan de grote afdaling. We kuieren door bergweiden, authentieke Galicische dorpjes, langs ouderwetse boerderijen, piepkleine kerkjes en oude stenen muren. Het lijkt alsof we terug zijn gegaan in de tijd.