Pamplona is de stad van de ‘encierros’, ofwel stierenrennen. Wij rennen niet door de stad en we komen gelukkig ook geen stieren tegen. Het bedenkelijke spektakel vindt volgend jaar weer plaats in juli, tijdens de feesten van de heilige Fermín. Een aftelklok laat zien dat het nog 277 dagen duurt. Dan rennen duizenden waaghalzen tussen de opgefokte stieren door de smalle straten van Pamplona. 

We lopen het parcours van nog geen 900 meter naar de arena. Het is onvoorstelbaar dat hier elk jaar tientallen gewonden vallen en soms zelfs doden. De stieren eindigen in de arena, waar ze later op de dag oog in oog staan met een matador.

Het eeuwenoude feest van Pamplona omvat veel meer dan stierenrennen, denk aan processies, vuurwerk, muziek, dans, optochten, eten en (veel) drinken. 

Het feest werd wereldberoemd, omdat Ernest Hemingway er in 1926 over schreef in ‘The Sun Also Rises’. De Amerikaanse schrijver bracht veel tijd door in de gezellige bars van Pamplona, zoals het stijlvolle café Iruña, met zijn mooie plafond, spiegels en kroonluchters.

De pelgrims lopen een andere route door Pamplona. Zij komen de stad binnen over de Puente de la Magdalena en passeren het mooie stadhuis met de barokke voorgevel. Wij sluiten morgenochtend weer aan op de Camino.