We wandelen Logroño uit door een park en volgen daarna een verhard pad vol met wandelaars, hardlopers en fietsers. Bijna iedere voorbijganger wenst ons goedgeluimd een ‘buen camino’. Bij een groot meer komt een man met een ukelele ons tegemoet. Al wandelend speelt en zingt hij het lied ‘Chan Chan’ van Buena Vista Social Club. Ook hij zegt tussen het zingen door: ‘buen camino’.

De route van vandaag is niet zo mooi. We lopen veelal langs kale velden en drukke wegen. Het pad is van de weg gescheiden door een hek. Pelgrims hebben het volgehangen met zelfgemaakte kruisjes, als een geïmproviseerde kruisweg.

Boven de weg torent het silhouet van een stier uit. Deze zwarte ‘toro’ is het boegbeeld van Spanje en is zelfs cultureel erfgoed geworden. In de jaren vijftig werd dit grote bord bedacht als reclame voor Veterano cognac uit Jerez, gemaakt door de Osborne groep. Tegenwoordig staan er nog zo’n negentig Osborne-stieren langs snelwegen in heel Spanje.

Vlak voor het dorp Navarrete komen we langs de ruïnes van een middeleeuws ziekenhuis. Hier werden pelgrims in vroegere tijden opgelapt op hun weg naar Santiago de Compostella. We zien de kerk van Navarrete al van verre liggen. Zoals in veel dorpen, staat die bovenop een berg, als de kers op een taart. Binnen is de kerk rijkelijk versierd en hij staat vol heiligenbeelden. Ook Santiago ontbreekt niet.

Op weg naar Ventosa wandelen we samen met Francesca, afkomstig uit het stadje Lecce dat in de hak van Italië ligt. Ze wandelt alleen, maar vindt het niet prettig als er helemaal niemand in de buurt loopt. Dus ze sluit gezellig bij ons aan. De laatste kilometer naar Ventosa komen we fotokunst tegen in het landschap. Voordat we afscheid nemen van Francesca, maken we nog een foto bij een leuke foto van twee oude dames die uit het raam hangen.