Gisteravond wandelden we voor het slapengaan nog even door het oude centrum van Burgos. Voor de kerk van San Lorenzo stond een groepje mensen in klederdracht. Dat maakte ons nieuwsgierig. We gingen de kerk binnen en werden verrast door een bijzondere viering. De heilige maagd van Pilar werd geëerd met gebed, muziek en folkloristische dans.

De volgende ochtend dwalen we door de immense kathedraal van Burgos, die op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. De bouw begon in de dertiende eeuw en de kathedraal werd pas in de zestiende eeuw voltooid.

Dat betekent dat de eerste bouwers nooit hebben gezien dat hun werk klaar was. We vergapen ons aan de prachtige architectuur, gedetailleerde versieringen, kleurrijke glas-in-loodramen en imposante kunstwerken. 

Ook Jacobus, de beschermheilige van de pelgrims, is van de partij. Vaak wordt hij afgebeeld als vreedzame pelgrim met mantel, hoed, staf en schelp. Hij heeft echter ook de kwalijke reputatie van ‘Morendoder’. In de kathedraal zien we hem als ridder op een wit paard dat over gesneuvelde Moren heenstapt.

Achter de kathedraal vinden we een enorme muurschildering van het Franse kunstenaarsduo MonkeyBird. Ze laten zich inspireren door klassieke kunst, architectuur en het dierenrijk. Op deze plek vormt de kathedraal natuurlijk hun inspiratiebron. In het midden zien we een heilige met de kop van een reiger, die wordt omringd door andere vogels en apen. 

Op een verkeersplein staat het beeld van El Cid, een nationale held die bekend stond om zijn deugd en ridderlijkheid. Hij ziet er strijdlustig uit op zijn paard dat boven de voorbijrijdende auto’s uitsteekt.

Aan het eind van de dag slaan we een noodrantsoen in voor onze aanstaande tocht over de meseta, de eindeloze hoogvlakte tussen Burgos en Leon.