Nog één keer maken we een verhaal over onze voettocht van Fatima naar Fátima. Dat maakt ons blij, maar ook een tikkeltje weemoedig. 

Het was een voorrecht om ruim vier maanden uit het normale leven te stappen en dwars door België, Frankrijk, Spanje en Portugal te wandelen. Juist door de traagheid konden we ons avontuur intens beleven. We hadden alle tijd om van de omgeving te genieten, te mijmeren, de stilte te horen, maar ook om mensen te ontmoeten, in de geschiedenis te duiken en cultuur te proeven.

We voelen ons fitter dan ooit. Toch was het niet altijd makkelijk om door te lopen, dag in, dag uit. Soms werden we fysiek of mentaal op de proef gesteld. Dan was het fijn dat we elkaar konden steunen. Ook hebben we geleerd om onze grenzen te verleggen. Er is vaak meer mogelijk dan je denkt. 

Alle spullen die we nodig hadden, droegen we mee in onze rugzak. Leven uit de rugzak is voor ons een metafoor voor een onbezorgd leven. Inmiddels hebben de rugzakken zich gevuld met mooie verhalen en die wegen helemaal niks.

Gisteravond bezochten we de lichtjesprocessie op de plek waar de drie herderskinderen in 1917 wonderlijke verschijningen van Maria hadden gezien. We zagen verschillende mensen die op hun knieën over het plein naar de verschijningskapel kropen. Een man en een vrouw werden daarbij ondersteund door hun nog jonge kinderen. 

Tijdens de mis baden veel gelovigen de rozenkrans. Na het gebed werden de kaarsjes aangestoken en liepen de mensen in processie achter het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Fátima over het plein. Het was indrukwekkend om al die dansende vlammetjes te zien en de sfeer was mysterieus en vreedzaam.

Vandaag kunnen we het niet laten om een korte wandeling te maken naar het dorp Aljustrel, waar de drie herderskinderen woonden. We bezoeken het huisje van Francisco, Jacinta en hun familie. Hier krijgen we een idee van hoe de kinderen vroeger leefden, maar ook hoe hun levens na de wonderbaarlijke gebeurtenissen op z’n kop stonden.

Op deze historische plek kopen we een beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Fátima, als tastbare herinnering aan een bijzondere wandeltocht. Wie het beeld wil komen bewonderen, is van harte welkom, als we weer thuis zijn.