Vandaag zijn we precies honderd dagen onderweg van Fatima in Tilburg naar Fátima in Portugal en dat moet gevierd worden. León is daar een uitstekende plek voor.

We weten nog goed dat we op 14 juli de voordeur achter ons dichttrokken. Er lag een groot avontuur vóór ons. Inmiddels zijn we aangekomen in een stad op 300 kilometer afstand van Santiago de Compostella. Dat is ongeveer twee weken lopen. Daarna is het nog zo’n 500 kilometer naar Fátima. Nog best een eind, maar het einde komt in zicht.

We beginnen deze feestelijke dag met een bezoek aan het museum voor hedendaagse kunst, een welkome afwisseling na alle Bijbelse kunst op de Camino. Bij binnenkomst worden we meteen geraakt door een immens werk van het Filipijnse kunstenaarsduo Isabel en Alfredo Aquilizan.

Ze hebben een schip gebouwd van huishoudelijke artikelen en meubels, zoals pannen, koffers, dekens, stoelen, gordijnen en nog veel meer. Het project ‘Another Country: That Space in Between’ gaat over migratie, herinnering en de betekenis van familie. Het schip symboliseert de reis die miljoenen mensen over de hele wereld hebben gemaakt, en nog steeds maken, op zoek naar een beter leven. 

Daarna wandelen we op ons gemak naar Casa Botines, een werk van Antoni Gaudí uit 1892. Het modernistische gebouw lijkt op een een middeleeuws kasteel en is gebouwd in opdracht van een lakenhandelaar. Op een bankje zit de kunstenaar zelf zijn werk te observeren. 

Natuurlijk bezichtigen we de beroemde gotische kathedraal uit de dertiende eeuw. Indrukwekkend zijn de 125 glas-in-loodramen van in totaal maar liefst 1800 vierkante meter. 

‘s Avonds vieren we een klein feestje in een tapasbar en we hebben één gast uitgenodigd: onze pelgrimsvriend Harm, met wie we vandaag in León weer herenigd zijn.

Hij houdt zowaar een mooie speech vanwege ons 100–daags jubileum en hij heeft een cadeautje voor ons gekocht: sokken met allerlei routes naar Santiago de Compostella. Die gaan we nog heel vaak dragen en dan denken we terug aan deze fantastische reis.