Gisteren volgden we de ‘blauwe’ route, vandaag de ‘propere’. We sjouwen door het glooiende landschap en slingeren door fruitgaarden.

Onderweg komen we opvallend weinig zwerfafval tegen. Zou het te maken hebben met de borden die regelmatig in het landschap verschijnen? ‘Ik hou het hier proper. Jij toch ook?’ Een man die driftig zijn tegeltuin met gif bespuit, heeft de slogan waarschijnlijk verkeerd begrepen.

In het dorpje Zoutleeuw doemt de indrukwekkende Sint-Leonarduskerk op. Het bouwwerk behoort tot het werelderfgoed van de Unesco. Het is een heerlijke plek om uit te rusten en af te koelen. We scoren er een mooie stempel in ons pelgrimspaspoort. Tot onze verrassing treffen we in een zijvleugel een beeld van Santiago en zelfs van Fatima aan. We zijn op de goede weg.

We lopen over een kasseienpad richting onze slaapplaats. Die kasseien zien er mooi uit, maar vormen een aanslag op onze voeten. Dat wordt blaren prikken vanavond.

Onderweg hopen we nog Vlaamse frieten te eten, maar helaas is de frituur juist vandaag gesloten. Gelukkig staat er aan de overkant van de weg een fruitkraam. In de geest van deze streek eten we pruimen als avondeten. Wel zo gezond.