Het is mistig als we het grote, houten kruis op de top van de berg bij Atapuerca bereiken. Aan de dwarsbalk hangt een paar Adidas-gymschoenen. Zou de eigenaar naar boven zijn geklommen of gewoon een goede worp hebben? Er liggen en hangen nog andere spullen die pelgrims hebben achtergelaten, zoals beschreven stenen, armbandjes, sokken, zelfgemaakte kruisjes, een t-shirt en verschillende foto’s. Voorbijgangers verdwijnen in de mist en wij volgen hun voorbeeld.

Als we afdalen, trekt de mist langzaam op en kijken we uit over een uitgestrekt landschap in pastelkleuren. In de verte geven de eerste zonnestralen de stad Burgos een gouden glans.

We kiezen een alternatieve route, langs een vliegveld en door een kilometerslang park. Onderweg zien we een reclamebord, speciaal voor pelgrims. Er worden massages en fysiotherapeutische behandelingen aangeboden, met gratis vervoer tot 10 kilometer. Gelukkig hebben wij geen fysieke ongemakken en kunnen we gewoon doorwandelen richting Burgos.

Het is druk in het park met sporters, fietsers en hele families die aan de wandel zijn. Veel mensen hebben vandaag een vrije dag, want het is la Día de la Hispanidad. In een restaurantje zien we op tv dat het militaire defilé in Madrid is begonnen. Ondertussen staan een paar pelgrims aan de bar rek- en strekoefeningen te doen.

We maken een ommetje langs het kartuizerklooster Cartuja de Miraflores. Dit mooie gebouw stamt uit de vijftiende eeuw en is gesticht door koning Juan II, de koning van Castilië. We bewonderen het gotische hoofdaltaar, de gerestaureerde muurschilderingen en het mausoleum van de koning en zijn vrouw. Het klooster wordt nog steeds bewoond door vijftien monniken, die gekleed gaan in witte habijt met kap. Ze leven in afzondering en we krijgen er dan ook niet één te zien.