Vandaag treden we onverwachts in de voetsporen van Lucía de Santos. Zij was de oudste van de drie Portugese herderskinderen aan wie Maria in 1917 zou zijn verschenen bij Fátima. 

Toen Lucía later intrad in een Dorotheaans klooster in Pontevedra, was ze weer getuige van verschillende verschijningen. In 1925 verschenen Maria en het kindje Jezus aan Lucía. In 1926 zag ze het kindeke nog een keer in de kloostertuin.

Laat dit klooster nu om de hoek van ons hostel in Pontevedra liggen! We wisten niet eens van het wonder van Pontevedra, maar de eigenaar van het hostel vertelt het verhaal, als hij hoort dat we op weg zijn naar Fátima. 

Als we in de Rúa Sor Lucía aankomen, zien we dat het klooster tijdelijk gesloten is, want het Heiligdom wordt gerenoveerd. We vragen aan een bouwvakker of we even binnen mogen kijken, maar krijgen nul op het rekest.

Maar niet getreurd, want Pontevedra is ook in de regen een prachtige en prettige stad, met autovrije straatjes, mooie pleinen, gezellige terrassen, een Romeinse brug en een kerk in de vorm van een jacobsschelp.