We wandelen Portugal binnen op de verjaardag van mijn lieve vader (de schoonvader van Dolph). “Parabéns querido pai!”

De grensovergang bij het Spaanse Tui is een heel bijzondere: de internationale brug over de rivier Minho. Deze ijzeren brug werd in 1884 voltooid en is geïnspireerd op de bouwwerken van Eiffel. 

Aan de overkant ligt het Portugese vestingstadje Valença, dat we via een fort betreden. Binnen de stadswallen is het een gezellige drukte, met veel Spaanse toeristen.

Vanaf vandaag wandelen we niet alleen in een ander land, maar ook in een andere tijdzone. In Portugal is het namelijk een uur vroeger dan in Nederland. Dat betekent dat het ‘s ochtends een uur eerder licht is. Dus zitten we morgenochtend al om half zeven aan het ontbijt. We realiseren ons dat het uniek is om vanuit Nederland helemaal naar een andere tijdzone te lopen.

Nu we eenmaal in Portugal zijn, merken we dat Fátima een belangrijke bestemming is. Tussen een heleboel wegwijzers van over de hele wereld is de blauwe pijl naar Fátima de allergrootste. Die 300 kilometer is overigens iets te optimistisch. Uit onze berekeningen hebben we nog zo’n 364 kilometer te gaan.