We beginnen onze rustdag in Porto met uitslapen. Het regent pijpenstelen, dus wij draaien ons nog eens lekker om. Tussen de buien door gaan we op zoek naar een wasserette, zodat we morgen met schone kleren verder kunnen wandelen naar Fátima.

Het is echt ‘portweer’ en het toeval wil dat we vanuit onze kamer uitkijken op verschillende porthuizen, zoals Cálem, Kopke en Graham’s. Dan moeten we eerst de Ponte Dom Luis I over, een imposante metalen boogbrug over de rivier de Douro. De brug bestaat uit twee wegdekken die 44 meter boven elkaar liggen en wij kiezen voor het bovenste dek. Vanaf de brug en aan de overkant hebben we een verregend uitzicht over de stad en de rivier.

Kletsnat vluchten we de wijnkelders van Cálem binnen en we kunnen nog net aansluiten bij een Engelstalige rondleiding met portproeverij.

Na de uitleg over het productieproces mogen we twee soorten proeven, een witte en een rode port. We zitten aan tafel met vier Amerikanen, die een rondreis met de auto door Portugal maken. Ze vragen hoe wij reizen. “That’s a long story”, is ons antwoord.

De Amerikanen willen alles over onze tocht weten en gaan er eens goed voor zitten. Aan het eind van ons verhaal zijn ze zo enthousiast dat ze al een nieuw wandelproject voor ons hebben bedacht. We zijn van harte welkom in hun woonplaats Plymouth in Massachusetts, waar ook een bekende wandeltrail schijnt te zijn.