Om 7 uur is het al levendig op het pleintje in Saint-Astier. Bij de bakker staat een korte rij en als ik aan de beurt ben, koop ik koffiebroodjes en een stokbrood voor onderweg. Bernard is hersteld van de pijntjes en loopt als een ervaren pelgrim voorop. Het is gezellig dat hij vandaag weer met ons meewandelt.

De eerste kilometers sjouwen we langs een drukke weg. De automobilisten hebben waarschijnlijk haast om op tijd op hun werk te komen, dus springen we vaak de berm in. 

We zijn blij als we in het dorpje Saint-Germain-du-Salembre arriveren. Op het kerkplein is het een drukte van belang. Tientallen zwaluwen vliegen af en aan om hun kroost in de kerktoren te voeren. We willen een kijkje nemen in de mooie kerk, maar de deur zit op slot. Plotseling komt er een vrouw aanlopen vanuit het huis tegenover de kerk. Speciaal voor ons maakt ze de deur open. 

We wandelen lang door het bos en dat is fijn op deze snikhete dag. Nog fijner is, dat we in het dorpje Saint-Louis-en-l’Isle in een nostalgisch huiskamercafé terechtkomen. De muur is gedecoreerd met fotobehang, waardoor we ons in de Zwitserse Alpen wanen. De uitbaatster schenkt drie biertjes in en komt gezellig bij ons zitten. Dan begint ze te praten, als een spraakwaterval. Ze vertelt over haar vakanties in Nederland en andere landen, over de teloorgang van de Franse taal en over de pelgrims die in haar café zijn neergestreken. Daar zijn wij er nu drie van.